-
1 بقاق
بَقَّاق1. palavracıAnlamı: palavra söz söylemeyi huy edinen2. farfaracıAnlamı: gürültücü, şamatacı3. yavşakAnlamı: geveze4. carcarAnlamı: çok konuşan ve geveze olan kimse5. çalçeneAnlamı: durup dinlenmeden konuşan6. çeneliAnlamı: çok konuşan7. gevezeAnlamı: çok konuşan, çenesi düşük, lâfçı, lâfazan8. farfaraAnlamı: ağzı kalabalık, gürültücü9. lâfazanAnlamı: geveze olan kimse10. konuşkanAnlamı: çok konuşan11. cırcırAnlamı: geveze, çok konuşan bir kimse12. çaçaronAnlamı: çok konuşan13. çenebazAnlamı: çok konuşan14. lâf ebesiAnlamı: çok konuşan, herkese lâf yetiştiren kimse15. dedikoducuAnlamı: çok dedikodu yapan kimse16. boşboğaz -
2 بقباق
بَقْباق1. farfaracıAnlamı: gürültücü, şamatacı2. yavşakAnlamı: geveze3. carcarAnlamı: çok konuşan ve geveze olan kimse4. çalçeneAnlamı: durup dinlenmeden konuşan5. çeneliAnlamı: çok konuşan6. gevezeAnlamı: çok konuşan, çenesi düşük, lâfçı, lâfazan7. farfaraAnlamı: ağzı kalabalık, gürültücü8. konuşkanAnlamı: çok konuşan9. lâfazanAnlamı: geveze olan kimse10. cırcırAnlamı: geveze, çok konuşan bir kimse11. çenebazAnlamı: çok konuşan12. lâf ebesiAnlamı: çok konuşan, herkese lâf yetiştiren kimse13. dedikoducuAnlamı: çok dedikodu yapan kimse14. çaçaronAnlamı: çok konuşan15. boşboğaz -
3 ثرثار
ثَرْثار1. yavşakAnlamı: geveze2. carcarAnlamı: çok konuşan ve geveze olan kimse3. çeneliAnlamı: çok konuşan4. çalçeneAnlamı: durup dinlenmeden konuşan5. farfaraAnlamı: ağzı kalabalık, gürültücü6. gevezeAnlamı: çok konuşan, çenesi düşük, lâfçı, lâfazan7. lâfazanAnlamı: geveze olan kimse8. konuşkanAnlamı: çok konuşan9. cırcırAnlamı: geveze, çok konuşan bir kimse10. çenebazAnlamı: çok konuşan11. zevzekAnlamı: tatsız ve çok konuşan, geveze12. dedikoducuAnlamı: çok dedikodu yapan kimse13. çaçaronAnlamı: çok konuşan14. lâf ebesiAnlamı: çok konuşan, herkese lâf yetiştiren kimse15. boşboğaz -
4 خطل
خَطِل1. zibidi2. takılgan3. avalAnlamı: aptal, ahmak4. farfaracıAnlamı: gürültücü, şamatacı5. carcarAnlamı: çok konuşan ve geveze olan kimse6. yavşakAnlamı: geveze7. şabanAnlamı: aptal, alık, budala8. kazAnlamı: budala9. eblehAnlamı: akılsız, alık, budala10. gerzekAnlamı: geri zekâlı olan11. andavallıAnlamı: beceriksiz, görgüsüz ve bön olan kimse12. angutAnlamı: ahmak ve aptal13. basiretsizAnlamı: ileri ve uzak görüşlü olmayan14. çeneliAnlamı: çok konuşan15. çalçeneAnlamı: durup dinlenmeden konuşan16. gevezeAnlamı: çok konuşan, çenesi düşük, lâfçı, lâfazan17. gabiAnlamı: anlayışsız, kalın kafalı olan18. farfaraAnlamı: ağzı kalabalık, gürültücü19. lâfazanAnlamı: geveze olan kimse20. konuşkanAnlamı: çok konuşan21. mankafaAnlamı: anlayışsız, aptal22. kakavanAnlamı: kendini beğenmiş, sevimsiz23. cırcırAnlamı: geveze, çok konuşan bir kimse24. akılsızAnlamı: aklı, gerçeği görüp ona göre davranmaya elverişli olmayan, anlayışı kıt25. patavatsızAnlamı: davranışlarına dikkat etmeyen26. salak27. çenebazAnlamı: çok konuşan28. çaçaronAnlamı: çok konuşan29. şapşalAnlamı: aptalca davranışlarda bulunan, alık30. lâf ebesiAnlamı: çok konuşan, herkese lâf yetiştiren kimse31. dedikoducuAnlamı: çok dedikodu yapan kimse32. kaşkavalAnlamı: aptal, sersem33. kaşalotAnlamı: aptal, budala34. ahmakAnlamı: aklını gereği gibi kullanamayan, aptal35. aptalAnlamı: zekâ yoksunu, ahmak, alık olan kimse36. alıkAnlamı: akılsız, sersem, ebleh ve şaşkın37. kelekAnlamı: aptal38. avanakAnlamı: kolayca kandırılabilen kişi39. bönAnlamı: budala, saf40. beceriksizAnlamı: becerisi olmayan, usta olmayan41. dangalakAnlamı: akılsız, düşüncesiz42. beyinsizAnlamı: akılsız, düşüncesiz43. boşboğaz -
5 قوال
قَوَّال1. farfaracıAnlamı: gürültücü, şamatacı2. carcarAnlamı: çok konuşan ve geveze olan kimse3. yavşakAnlamı: geveze4. çeneliAnlamı: çok konuşan5. çalçeneAnlamı: durup dinlenmeden konuşan6. farfaraAnlamı: ağzı kalabalık, gürültücü7. gevezeAnlamı: çok konuşan, çenesi düşük, lâfçı, lâfazan8. lâfazanAnlamı: geveze olan kimse9. konuşkanAnlamı: çok konuşan10. cırcırAnlamı: geveze, çok konuşan bir kimse11. dedikoducuAnlamı: çok dedikodu yapan kimse12. lâf ebesiAnlamı: çok konuşan, herkese lâf yetiştiren kimse13. çaçaronAnlamı: çok konuşan14. çenebazAnlamı: çok konuşan15. boşboğaz -
6 ملسن
مُلْسِن1. carcarAnlamı: çok konuşan ve geveze olan kimse2. yavşakAnlamı: geveze3. çalçeneAnlamı: durup dinlenmeden konuşan4. çeneliAnlamı: çok konuşan5. farfaraAnlamı: ağzı kalabalık, gürültücü6. gevezeAnlamı: çok konuşan, çenesi düşük, lâfçı, lâfazan7. fasih8. lâfazanAnlamı: geveze olan kimse9. konuşkanAnlamı: çok konuşan10. cırcırAnlamı: geveze, çok konuşan bir kimse11. dedikoducuAnlamı: çok dedikodu yapan kimse12. çaçaronAnlamı: çok konuşan13. lâf ebesiAnlamı: çok konuşan, herkese lâf yetiştiren kimse14. çenebazAnlamı: çok konuşan15. boşboğaz -
7 مهذار
مِهْذار1. takılgan2. yavşakAnlamı: geveze3. carcarAnlamı: çok konuşan ve geveze olan kimse4. çeneliAnlamı: çok konuşan5. çalçeneAnlamı: durup dinlenmeden konuşan6. farfaraAnlamı: ağzı kalabalık, gürültücü7. gevezeAnlamı: çok konuşan, çenesi düşük, lâfçı, lâfazan8. lâfazanAnlamı: geveze olan kimse9. konuşkanAnlamı: çok konuşan10. cırcırAnlamı: geveze, çok konuşan bir kimse11. zevzekAnlamı: tatsız ve çok konuşan, geveze12. dedikoducuAnlamı: çok dedikodu yapan kimse13. lâf ebesiAnlamı: çok konuşan, herkese lâf yetiştiren kimse14. çaçaronAnlamı: çok konuşan15. çenebazAnlamı: çok konuşan16. boşboğaz
См. также в других словарях:
boşboğaz — sf. 1) Saklanması gereken şeyleri söyleyiveren, sır saklayamayan, geveze O kadar boşboğaz çocuk arasında da vakayı bir sır olarak saklamak güçtü. Y. K. Beyatlı 2) is. Yerli yersiz konuşan kimse Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller boşboğazı ateşe… … Çağatay Osmanlı Sözlük
BOŞBOĞAZ — t. Yerli yersiz mutlaka bir şey söylemeden içi rahat etmiyen. Saklanması gereken şeyleri söyleyiveren, sır saklamayan.(Eşyada olan asvat, birer savt ı vücuddur: Ben de varım derler. O kâinat ı sâkit birden söze başlıyor. Bizi câmid zannetme ey… … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
